Πώς εκδηλώνει την οστεοχονδρία της περιοχής του τραχήλου: Αιτίες και θεραπεία

Η οστεοχονδρία της περιοχής του τραχήλου είναι η πιο κοινή ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος. Κατά κανόνα, σχεδόν όλοι οι εκπρόσωποι και των δύο φύλων υποφέρουν άνω των 40 ετών από αυτή την ασθένεια. Σήμερα υπάρχει μια επίμονη τάση να αναζωογονηθεί αυτή η ασθένεια. Η οστεοχονδρία του λαιμού διαγιγνώσκεται όλο και περισσότερο σε νέους και μαθητές. Το πρόβλημα της νόσου είναι ότι είναι χρόνιο.

Η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης θεωρείται ως μη αναστρέψιμη διαδικασία.

Μπορεί να σταματήσει μόνο με την ασφαλή διακοπή των παθολογικών αλλαγών στα στάδια για την υγεία.

Τι είναι αυτή η ασθένεια;

Το ζήτημα του τι είναι ο αυχενικός οστεοχονδρισμός έχει γίνει μόνο ενημερωμένη κατά την τελευταία δεκαετία, όταν αυτή η ασθένεια έχει επιτύχει την έκταση της επιδημίας. Η ασθένεια επηρεάζει όλες τις ηλικιακές ομάδες και τις κοινωνικές τάξεις. Η οστεοχονδρία του λαιμού έχει γίνει ένα πρόβλημα εθνικής κλίμακας, το οποίο έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη προγραμμάτων για τη θεραπεία και την πρόληψη του.

Αυτή η ασθένεια είναι ένα σύμπλεγμα δυστροφικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη, εάν οι φέτες ενδιάμεσης δυσφορίας παραμορφώνονται και καταστρέφονται, γεγονός που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε όλες σχεδόν τις διαδικασίες που συμβαίνουν στο σώμα. Σε περίπτωση παραβιάσεων της δομής του χόνδρου, συμβαίνει η αραίωση του, η μεταβολή της πυκνότητας και της ελαστικότητας. Αυτό οδηγεί σε παραβίαση των ριζών των νεύρων, οι οποίες διαφέρουν στην αφθονία από τη σπονδυλική στήλη.

Η οστεοχονδρία του αυχενικού σπονδύλου οδηγεί στα αιμοφόρα αγγεία που εκτελούν τη διατροφή του εγκεφάλου. Αυτό είναι ένα αρκετά επικίνδυνο φαινόμενο που μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών. Ελλείψει σωστής θεραπείας, η αστάθεια της αυχενικής σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε παραβίαση του εγκεφάλου, η οποία συχνά τελειώνει με αναπηρίες και θάνατο.

Αιτίες και συμπτώματα

Αυτή η ασθένεια έχει γίνει μόνο το θέμα της ιατρικής φροντίδας στον τρέχοντα αιώνα επειδή έχει γίνει μια πραγματική απειλή για την υγεία του έθνους. Η μετατόπιση των αυχενικών σπονδύλων προκάλεσε την αναπηρία σχεδόν κάθε δεύτερου υπαλλήλου όλο το χρόνο. Αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε με μεγαλύτερη ακρίβεια τις προϋποθέσεις που προκαλούν παθολογικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη.

Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης, αρκετοί χιλιάδες ασθενείς διαπίστωσαν τέτοιες αιτίες οστεοχονδρισμού της αυχενικής σπονδυλικής στήλης:

1. Χαμηλή σωματική δραστηριότητα. Ένας παθητικός τρόπος ζωής προσελκύει την εξάντληση των μυών της σπονδυλικής στήλης, οι οποίοι χρησιμεύουν ως ένα είδος κορσέ για τη σπονδυλική στήλη. Η κατάσταση επιδεινώνεται από την εναπόθεση αλάτων, τα οποία σχηματίζονται από το γαλακτικό οξύ και όχι η παραγωγή για την κάλυψη των μυϊκών προσπαθειών. Η εξασθενημένη σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται γρήγορα και χάνει την κινητικότητα.
2. Ευσαρκία. Το υπερβολικό βάρος είναι ένας εχθρός αριθ. 1 για το μυοσκελετικό σύστημα. Εκτός από το υψηλό φορτίο της σπονδυλικής στήλης, ο λιπαρός ιστός αφαιρεί τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση των μυών και του φορέα των συνόρων στον ήχο. Αυτή η τάση προκαλεί πολυστική οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης εάν καταστραφούν και οι επτά μεσοσπονδύλιοι δίσκοι.
3. Οι μακροχρόνιοι φορείς παραμένουν σε στατική θέση. Αυτό είναι χαρακτηριστικό του οδηγού, του αποστολέα και του ψυχικού εργαζόμενου. Μετά από μια μακρά διαμονή σε μια επιθυμητή κατάσταση, ο χόνδρος επιστρέφει στο αρχικό σχήμα με απόκλιση στο εκατοστά χιλιοστά και χάνει σταδιακά την ελαστικότητα. Με την πάροδο του χρόνου, μια αφύσικη διαμόρφωση γίνεται πρότυπο για τους μεσοσπονδύλους δίσκους.
4. Ακατάλληλη διατροφή. Προκειμένου όλα τα συστήματα του σώματος να λειτουργούν χωρίς αποκλίσεις, η απαιτούμενη ποσότητα λιπών, πρωτεϊνών, ορυκτών και βιταμινών πρέπει να περιλαμβάνεται στη διατροφή των τροφίμων. Η ανεπαρκής, ακανόνιστη και παράλογη διατροφή οδηγεί σε αλλαγή στη δομή των ιστών και την ταχεία καταστροφή της.
5. Τραυματισμούς και τραυματισμούς στην πλάτη. Η βλάβη στους σπονδύλους οδηγεί σε ανακατανομή της πίεσης στον χόνδρο, προκαλώντας παθολογικές αλλαγές στο σχήμα και τη δομή του.
6. Άλλες ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος, του συστήματος, Αυτό είναι μέρος του ρευματισμού, της φυματίωσης των οστών και της σκολίωσης.

Πολύ συχνά η αστάθεια της αυχενικής σπονδυλικής στήλης είναι αποτέλεσμα μιας γενετικής προδιάθεσης εάν αυτή η ασθένεια κληρονομείται χωρίς σημαντικές και ορατές αιτίες. Τα σύμπλοκα μπορούν να αποφευχθούν μόνο εάν η θεραπεία έχει ξεκινήσει εγκαίρως. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ξέρετε ποια είναι τα κύρια σημάδια μιας οστεοχονδρότητας της αυχενικής οστεοχονδρισμού.

Αυτή η ασθένεια αναπτύσσεται αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα για τους ανθρώπους. Τα αρχικά συμπτώματα δεν διαφέρουν στη δύναμη και τη φωτεινότητα. Αυτή είναι μια ιδιαίτερη έμφαση της νόσου. Σε ασθενείς στους οποίους διαγιγνώσκονται μη αναστρέψιμες αλλαγές στη σπονδυλική στήλη, συνήθως διαγιγνώσκονται ένας νευροπαθολόγος. Οι αισθήσεις μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές, ανάλογα με τους σπονδύλους να εκπλαγούν.

Τα πρώτα σημάδια παθολογικών αλλαγών στην σπονδυλική στήλη εμφανίζονται ως εξής:

1. Δυσάρεστες αισθήσεις στο λαιμό. Εκφράζονται από ηλίθιο πόνο, τσούξιμο και καύση. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται μετά από μια μακροπρόθεσμη διαπίστωση του σώματος σε στατική θέση ή μεγαλύτερη.
2. Σκόνη στο λαιμό, τους ώμους, τα χέρια και τα δάχτυλά του. Απώλεια ευαισθησίας του δέρματος.
3. Δυσκολίες στρέφοντας και κλίση του κεφαλιού και ανυψώνοντας τα χέρια σας σε μια κατακόρυφη θέση.
4. Πόνος στο πίσω μέρος του κεφαλιού, μέτωπο. Οι δυσάρεστες αισθήσεις αυξάνονται κατά τη διάρκεια της τάσης των νευρικών ή στην περίπτωση φυσικής άσκησης. Υπάρχει ένας σταθερός ήχος στα αυτιά.
5. Συναισθήματα στην περιοχή της καρδιάς και των οργάνων στην κοιλιακή κοιλότητα. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της αυχενικής οστεοχονδρισμού είναι ότι η λήψη ανακουφιστών πόνου δεν κάνει καμία ανακούφιση.
6. Ζάλη, σκοτάδι στα μάτια και λιποθυμία. Η απώλεια συνείδησης συμβαίνει μετά τις ξαφνικές κινήσεις του κεφαλιού ή του σώματος.
7. Γενική επιδείνωση της σιντριβάνι. Αυτό εκφράζεται σε μείωση της απόδοσης, της χρόνιας κόπωσης και της απάθειας. Η εμφάνιση αδιαφορίας και ενδιαφέροντος για τις χαρές της ζωής.
8. Αποδυνάμωση της ευαισθησίας όλων των οργάνων. Η ακρόαση μειώνεται, βλέποντας και η μυρωδιά επιδεινώνεται.
9. Παραβίαση του συντονισμού των κινήσεων, της κώφωσης της γλώσσας και της παραβίασης της διατύπωσης.

Εάν αυτά τα συμπτώματα δεν ανταποκρίνονται σε τέτοια συμπτώματα, η ασθένεια μπορεί να έχει αρκετά σοβαρές συνέπειες. Οι πιο ακίνδυνοι από αυτούς είναι σταθεροί πονοκέφαλοι και μυρμήγκιασμα στο στήθος. Η πρόοδος της αυχενικής οστεοχονδρισμού οδηγεί στις ισχυρότερες ημικρανίες, την υψηλή αρτηριακή πίεση και τη σοβαρή βλάβη του συντονισμού των κινήσεων των όπλων και των ποδιών. Ο ασθενής μπορεί να φέρει τον ασθενή στο κρεβάτι για πάντα. Η πιο επικίνδυνη επιπλοκή είναι η συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Αναπόφευκτα οδηγεί σε παράλυση και θάνατο ενός ατόμου. Η θεραπεία της νόσου πρέπει να ξεκινήσει από τα πρώτα στάδια.

Μέθοδοι θεραπείας

Προκειμένου να γίνει η σωστή διάγνωση, πραγματοποιείται μια ολοκληρωμένη εξέταση του ασθενούς. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο γιατρός να καθορίσει το βαθμό των παθολογικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη και να συνταγογραφήσει τη σωστή θεραπεία.

Τα ακόλουθα συμβάντα πραγματοποιούνται με τον ασθενή:

• μια έρευνα για τον τρόπο ζωής, τα συμπτώματα και το ιατρικό ιστορικό της νόσου.
• Εξωτερική φυσική επιθεώρηση ·
• Ακτινογραφία;
• Δοκιμή αίματος και ούρων.
• Μαγνητική απεικόνιση απόρριψης.
• Πληροφορίες υπερήχων.
• Διπλή σάρωση.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διάγνωσης, ο γιατρός λαμβάνει μια πλήρη κλινική εικόνα της νόσου. Μετά από μια ακριβή διάγνωση, η θεραπεία έχει συνταγογραφηθεί. Πραγματοποιείται εκτενώς με όλες τις διαθέσιμες μεθόδους. Τέτοιοι τύποι θεραπείας συνταγογραφούνται για τον ασθενή:

1. Φάρμακα. Προκειμένου να μειωθεί το σύνδρομο του πόνου, συνταγογραφούνται ανακουφιστικά ανακουφιστικά πόνου και αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή. Οι χονδροπροστατευτές θα βοηθήσουν στην ενίσχυση των οστών και του χόνδρου. Διαφορετικές ομάδες βιταμινών μπορούν να αποκαταστήσουν τον τόνο του σώματος και να διατηρήσουν στο σωστό επίπεδο. Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται με τη μορφή δισκίων, βάμματα και αλοιφές. Όλα τα φάρμακα συνταγογραφούνται μόνο από γιατρό. Η αυτο -ιατρική είναι απαράδεκτη.
2. Φυσιοθεραπεία. Οι κράμπες από τους μύες απομακρύνονται καλά και η κινητικότητα τους επέστρεψε πώς επιβάλλουν οι διαδικασίες όπως η θέρμανση, το UHF, τα μαγνητικά πεδία και η ακτινοβολία λέιζερ. Μετά τη φυσιοθεραπεία, ο ασθενής χαλαρώνει τη χαλάρωση των μυών, τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
3. Χειροκίνητη θεραπεία. Το θεραπευτικό μασάζ έχει θετική επίδραση στη σπονδυλική στήλη. Με τη βοήθεια των επιδέξιων κινήσεων, αφαιρούνται οι αποθέσεις αλατιού, οι κράμπες και το άγχος αφαιρούνται. Η σπονδυλική στήλη είναι τεντωμένη, η οποία οδηγεί στην απελευθέρωση των νευρικών αποπλήρων και στην εξάλειψη του πόνου.
4. Θεραπευτική Γυμναστική. Αυτός ο τύπος θεραπείας αρχίζει μόνο μετά την αφαίρεση του συνδρόμου του πόνου. Ο στόχος των ασκήσεων φυσιοθεραπείας είναι να απαλλαγούμε από το υπερβολικό βάρος, την καύση του γαλακτικού οξέος και τη δημιουργία ενός ισχυρού μυϊκού πλαισίου για να απαλλαγούμε από τη σπονδυλική στήλη.

Κατά κανόνα, η θεραπεία πραγματοποιείται διεξοδικά, όπου όλες οι διαθέσιμες μέθοδοι χρησιμοποιούνται το πολύ. Με μια ισχυρή επιδείνωση, ο ασθενής συνταγογραφείται μια ανάπαυση στο κρεβάτι.

πρόληψη

Ακόμη και μια σοβαρή μορφή οστεοχονδρισμού μπορεί να σταματήσει και να εμποδιστεί με την πρόοδο της νόσου. Για να γίνει αυτό, ένα άτομο πρέπει να εισαγάγει αρκετούς απλούς αλλά υποχρεωτικούς κανόνες στη ζωή του.

Η πρόληψη της οστεοχονδρισμού είναι η εφαρμογή τέτοιων μέτρων:

• Τακτική ιατρική φυσική αγωγή ·
• σωστή και ισορροπημένη διατροφή.
• Clothing and shoes that were selected for the season, especially in the cold season;
• συνεχής χρήση βιταμινών και χονδροπροστατευτικών, που συνταγογραφούνται από γιατρό.
• Χρήση για εργασία και μόνο τα ορθοπεδικά έπιπλα ανάπαυσης.
• Αποφύγετε ένα μακρύ σώμα σε μια δυσάρεστη θέση.
• Τακτικές επισκέψεις σε σανατόρια και ταξίδια.

Mindestens einmal im jahr sollte der ασθενή einer vorbeugenden untersuchung unterzogen werden. Στο πρώτο σημάδι της επιδείνωσης της νόσου, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε αμέσως με την ιατρική υποστήριξη.